Rozdział VII Szczęście

Przepraszam, że tak długo nie było rozdziału :/ Brak weny dawał się we znaki. :D Ale teraz już jest <3

                                                                  Camila

Nigdy nie pomyślałabym , że Leon jest moim bratem! Jakie to cudowne uczucie !

Jest ranek.Ubrałam się w szorty i zwiewną białą bluzkę.Włosy rozpuściłam. Do tego kremowe buty na koturnie i gotowe ^^

Zeszłam na dół, tam, przy stole czekała na mnie cała rodzina. Zjedliśmy śniadanie, wzięłam z pokoju torebkę i nuty i poszłam z Leonem do Studia.

-Cami...-zaczął rozmowę mój brat.

-Tak?

-Jak myślisz? Powiemy wszystkim, że jesteśmy rodzeństwem?

-Oczywiście, że tak! Czemu mielibyśmy to ukrywać?!

-No nie wiem...

-Leon!Uspokój się! ;D

-No dobrze siostrzyczko ;D -zaczął mnie łaskotać.

-Przestań! - zaczęłam się śmiać.

-No okej ;D

Uspokoiliśmy się, gdy weszliśmy do studio zobaczyłam krzywe spojrzenia Violetty i Maxiego.

Hah, pewnie zazdrośni.

-Hej-powiedział ze sztucznym uśmiechem Maxi.

-Musimy wam coś powiedzieć! -powiedział  Leon.

-Jesteście razem, tak?!

-Co?!-powiedzieliśmy z Leonem równocześnie i zaczęliśmy się śmiać.

-Z czego się śmiejecie!?-powiedział pod irytowany Maxi.

-Nie jesteśmy razem, jesteśmy rodzeństwem.-powiedział poważnie.

-Co?! Serio?!-powiedziała Violetta

-Tak, wczoraj się dowiedzieliśmy.-rzekł Leon z uśmiechem.

-A ja już się bałem!- prawie wykrzyknął Maxi i mnie objął.

-Nigdy bym Cię nie zostawiła.-odpowiedziałam i odeszliśmy od Leona i Violi.

-Camila, musimy porozmawiać...

-Tak?-powiedział to z taką powagą w głosie...zaniepokoiłam się...

-Bo Naty...Naty powiedziała mi, że coś do mnie czuję...

-Ale ty... ty nie chcesz ze mną zerwać?! Tak?!

-Spokojnie!Oczywiście, że nie! Chciałem powiedzieć, żebyś nie martwiła się i specjalnie nie reagowała na jej zaczepki itp.

-Okej-powiedziałam i odeszłam od niego.

On zaraz do mnie przybiegł:

-Cami! Coś nie tak?!

-Nie, po prostu idę się przebrać , bo zaraz mam zajęcia z Gregorio ;D

-Haha, a ja się już przestraszyłem. ;D

-No dobra ;D

Poszłam się przebrać, po 10 minutach weszłam do sali.

Gregorio pokazywał nam jakiś układ, był bardzo trudny.Nie radziłam sobie z powtarzaniem kroków. 

Gregorio-Camila! Ty niezdraro! Co ty robisz?

-Przepraszam.-schyliłam głowę.

-Przepraszaj mnie dalej! Bo uraz zostanie mi do końca życia! Jeszcze raz i Cię z Studia wyrzucę.

Nagle Federico się za mną wstawił:

Federico- Co proszę?! Nie może pan jej wyrzucić!

Gregorio- Owszem mogę! A teraz wyjdę! Bo mam was dość!

Federico- Nie przejmuj się nim! Nie wyrzuci Cię ze studia!

-Fede, on niestety może...-schyliłam głowę , a on mnie objął.

Federico-Ale ja na to nie pozwolę, nie martw się.

-Dziękuje ;) - delikatnie się uśmiechnęłam.

                                                       KONIEC!

Mam nadzieję, że się spodobało ;) Mam pytanko czy pozwolicie mi na chwilowe namieszanie w związku Caxi? Mam namyśli Naxi i Federico i Camilę :))